KÜTÜPHANE | LENIN | Proletarya Devrimi ve Dönek Kautsky
proleter devrim ve dönek kautsky
Dipnotlar
[1*] Gerçekte">
KÜTÜPHANE | LENIN | Proletarya Devrimi ve Dönek Kautsky
proleter devrim ve dönek kautsky
Dipnotlar
[1*] Gerçekte, işi alaya dökmek için gözle görülür bir çaba gösteren Kautsky, bu "en acısız" geçiş deyimini bir çok kez aktarıyor. Ama bu çaba yersiz olduğundan, birkaç sayfa ilerde aldatmacaya sapıyor ve yanlış aktarıyor: "acısız" geçiş! Bu türlü yöntemlerle karşıtına bir saçmalık söyletmek elbette güç değildir. Bu aldatmaca. şu kanıtın da özü bakımından bir yana bırakılmasını sağlıyor: Sosyalizme en acısız geçiş, ancak yoksulların genel örgütlenmesi (Sovyetler) ile ve eğer devlet iktidarının kaynağı (proletarya) bu örgütlenmeye yardımcı olursa olanaklıdır.
[2*] Kaldı ki, Kautsky'nin broşürü bu türlü menşevik yalanlara dolu. Hırçın bir menşevikin bir yergisi bu broşür.
[3*] Bkz: "Kurucu Meclis Üzerine Tezler"
[4*] Dünya batsa da, adalet yerine gelsin! -Ed.
[5*] Frankfurt gazetesi'nin[28] (22 ekim 1918, N° 293), Kautsky'nin broşürünü coşku ile açıklayan başyazısını yeni okudum. Borsacıların gazetesi çok hoşnut. İnanının! Ve bir yoldaş bana Berlin'den, Scheidemannların Vorwärts'nın[29] özel bir makalede, Kautsky'nin hemen her satırına katıldığını açıkladığını yazıyor. Kutlarız!
[6*] Sosyal-şovenle, [Scheidemannlar, Renandeller, Hendersonlar, Gompersle ve hempalan) savaş sırasında "Enternasyonal"den söz edildiğini duymak istemezler. "Kendi" burjuvazileri düşmanlarını, sosyalizm "hainleri" olarak görürler. Kendi burjuvazilerinin fetih siyasından yanadır onlar. Sosyal-pasifistler (yani sözde sosyalist, gerçekte küçük-burjuva pasifistler) her türlü "enternasyonalist" duyguları dile getirir, ilhaklara vb. karşı çıkar.. ama gerçekte kendi emperyalist burjuvazilerini desteklemeyi sürdürürler. Bu iki tip arasındaki fark, acı konuşan bu kapitalistle ağzından bal damlayan bu kapitalist arasında var olan fark gibi önemsizdir.
[7*] VI. Sovyetler Kongresinde (6-9 kasım 1918), 950'si bolşevik, 967 oy hakkına sahip delege ve 335'i bolşevik, 351 oy hakkı olmayan delege vardı. Yani delegelerin %97'si bolşevikti.
Açıklayıcı Notlar
[1] "Sosyal-Demokrat" - RSDİP'nin merkez organı; Şubat 1908'den Ocak 1917'ye değin yayınlanan yasadışı gazete. Birincisi Rusya'da olmak üzere 58 sayı yayınlandı. Sonra, yayını yurt dışına, önce Paris, sonra da Cenevre'ye aktarıldı. Sosyal-Demokrat, Lenin'in 80'den çok makale ve notunu yayınladı. Aralık 1911'den başlayarak Lenin tarafından yönetildi.
[2] "Komünist" - 1915'te Cenevre'de Sosyal-Demokrat yazı kurulu tarafından yayınlanan dergi. Lenin'in: "II. Enternasyonalin Batkısı", "Dürüst Bir Fransız Sosyalistinin Sesi" ve "İtalya'da Emperyalizm ve Sosyalizm" başlıklı üç makalesini (bkz. uvres, c. 21, s. 207-266, 361-369, 370-379) içeren (ikili) bir sayısı yayınlandı yalnızca.
Dergi yazı kurulu içinde, Lenin, anti-bolşevik görüşleri ile dergiyi klikçi ereklerle kullanma girişimlerini sergilediği anti-parti Buharin-Piyatakov grubuna karşı bir savaşım verdi. Bu grubun tutumu karşısında Lenin Sosyal-Demokrat gazetesi yazı kurulunu onunla her türlü ilişkiyi kesmeye ve derginin ortaklaşa yayınlanmasına son vermeye çağırdı. Ekim 1918'den başlayarak, Sosyal-Demokrat yazı kurulu, Sosyal-Demokrat dergisini ayrı olarak yayınlıyordu.
[3] Eylül1915'te Almanca olarak yayınlanmış ve Sosyalist Zimmerwald konferansı delegelerine verilmiş olan Sosyalizm ve Savaş broşürü söz konusu ediliyor; 1916'da, bu broşür Fransızca olarak da yayınlandı.
[4] Basel Bildirgesi - 24-25 Kasım 1912'de Basel'de toplanan II. Enternasyonal Olağanüstü Kongresi tarafından savaş üzerine oybirliği ile kabul edilen bildirge. Bildirge emperyalistler tarafından hazırlanan savaşın soygunculuk amaçlarını belirtiyor ve bütün ülkeler işçilerini savaşa karşı gözüpek bir savaşım vermeye çağırıyordu. Emperyalist savaşın başlaması durumunda, bildirge sosyalistlere, çarpışmalar tarafından yol açılacak iktisadi ve siyasal bunalımdan, sosyalist devrim ereğiyle savaşım yürütmek için yararlanmalarını öğütlüyordu (bu konuda bkz. Lenine, uvres, c. 21, s. 210-220 ve 318).
II. Enternasyonal önderleri, Kautsky, Vandervelde ve öbürleri kongrede bildirgeden yana oy verdiler. Ama 1914'te, emperyalist dünya savaşının başında, Basel Bildirgesini rafa kaldırdılar ve kendi emperyalist hükümetlerinin yanında yer aldılar.
[5] V. Lenin'in, Emperyalizm, Kapitalizmin En Yüksek Aşaması yapıtının ilk baskısının başlığı.
[6] K. Marx ve F .Engels, Gotha ve Erfurt Programlarının Eleştirisi, Sol Yayınları.
[7] F .Engels'in A. Bebel'e 18-28 mart 1875 tarihli mektubuna bakınız, Gotha ve Erfurt Programlarının Eleştirisi, Sol Yayınları.
[8] Bu fikir, K. Marx'ın Fransa'da İç Savaş, 1871 yapıtına yazılan "giriş"te, F .Engels tarafından ileri sürülmüştür. Bkz. Marx, Engels, Lenin: "Paris Komünü Üzerine", Sol yayınları.
[9] Bkz. F. Engels, Otorite Üzerine, Bkz. K. Marx-F. Engels, Seçme Yapıtlar, c. II içinde.
[10] Bkz. K. Marx ve F .Engels, Komünist Manifesto, Bilim ve Sosyalizm yayınları.
[11] Bkz. F. Engels, Ailenin, Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni, Sol Yayınları.
[12] Bkz. K. Marx, Fransa'da İç Savaş, 1871, "Paris Komünü Üzerine" içinde, aynı.
[13] Bkz. F. Engels, Ailenin, Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni, aynı.
[14] Bkz. K. Marx, Fransa'da İç Savaş, 1871, "Paris Komünü Üzerine" içinde, aynı. .
[15] 1916'da İngiltere boyunduruğunun karşısında dikilen İrlanda ayaklanmasının İngiliz burjuvazisi tarafından kanlı bir biçimde bastırılması sözkonusu ediliyor. "Avrupa'da... 'özgürlük aşığı' İngilizlerin idamlarla bastırdıkları İrlanda ayaklandı", diye yazıyordu 1916'da Lenin.
Ulster - İrlanda'nın özellikle İngilizler tarafından yöneltilmiş Kuzey-doğu bölgesi. Ulster birlikleri İrlanda halkının ayaklanmasının bastırılmasına katıldılar.
[16] Bkz. Karl Marx, Siyasal Aldırmazlık.
[17] Bkz. F. Engels, Otorite Üzerine.
[18] F. Engels'in A. Bebel'e 18-28 mart 1875 tarihli mektubuna bakınız, Gotha ve Erfurt Programlarının Eleştirisi, aynı.
[19] K. Marx ve F.Engels, Komünist Manifesto, Bilim ve Sosyalizm Yayınları.
[20] K. Marx'ın Fransa'da İç Savaş 1871 adlı yapıtına, Engels'in yazdığı giriş söz konusu ediliyor. Bkz. "Paris Komünü Üzerine", aynı.
[21] V. Lenin'in "Rusya'da Siyasal Partiler ve Proletaryanın görevleri" makalesi (bkz. uvres, c. 24, s. 85-101). 15 ocak 1918 günlü New York Evening Post gazetesinde İngilizce yayınlandı; ayrıca, New York'ta broşür olarak da yayınladı.
[22] "The New York Evening Post" - 1801'de kurulmuş olan burjuva Amerikan gazetesi. Uzun yıllar boyunca, liberal yönelimli burjuvazinin organı oldu. Sonra, gazete J. Pirpont ve Morgan firması tarafından satın alınacak ve ABD'nin en gerici emperyalist çevrelerinin organı durumuna gelecektir. Şimdi The New York Post adı altında yayınlanmaktadır.
[23] General Kornilov tarafından 1917 ağustosunda düzenlenen karşı-devrimci komplo söz konusu ediliyor.
[24] Petruşka - Gogol'un Ölü Canlar romanındaki kişilerden biri. Azıcık okuma bilen, heceleye heceleye, okuduğunu anlamadan okuyan serf uşak.
[25] Küçük-Yuda Golovlev - Saltikov Şçedrin'in romanı Golovlev Ailesi kişilerinden biri. İkiyüzlü ve yalancı sofu, feodal toprakbeyi tipi.
[26] Liberdanlar - Demyan Biyedni'nin, Moskova Bolşevik gazetesi Sosyal-Demakrat'ın 25 ağustos (7 eylül) 1917 günlü 141. sayısında "Liberdan" başlıklı makalesinin yayınlanmasından sonra, menşevik önderler Liber ve Dan ile yandaşlarına takılan alaylı ad.
[27] 27) A. Bebel tarafından, 19 ekim 1891 günü, Alman sosyal-demokrasisinin kongresinde, Erfurt'ta yapılan konuşma söz konusu ediliyor.
[28] "Frankfurt Gazetesi" ("Frankfurter Zeitung") - Main-üzeri-Frankfurt'ta 1856'dan 1943'e değin yayınlanan burjuva Alman gazetesi.
[29] "Vorwärts" (İleri) - Alman sosyal-demokrasisinin merkez organı; W. Liebknecht'in yönetimi altında, 1876'dan başlayarak yayınlandı. Bu gazetenin sütunlarında, F. Engels bütün oportünizm belirtilerine karşı, bir savaşım yürütüyordu. Engels'in ölümünden sonra, 1895'ten başlayarak, Vorwärts, Alman sosyal-demokrasisine II. Enternasyonal içinde egemen durumda olan oportünistlerin makalelerini düzenli olarak yayınladı. Birinci dünya savaşı sırasında, Vorwärts sosyal-şovenizm konumlarına dört elle sarıldı. Büyük Ekim Sosyalist Devriminden sonra, Vorwärts anti-sovyetik propaganda merkezlerinden biri durumuna geldi; 1933'e değin Berlin'de yayınlandı.
[30] Zimmerwald Solu - Enternasyonalistlerin, 1915 eylülü başlarında Zimmerwald'daki (İsviçre) İkinci Konferansında Lenin tarafından kurulan grup. Lenin bu konferans için savaşa karşı enternasyonalist hareketin gelişmesinde bir "ilk adım" diyordu. Zimmerwald solu içinde, savaşa karşı sonuna değin doğru ve tutarlı tek konumu, başlarında Lenin'in bulunduğu Bolşevikler tutuyorlardı. Bu grup içinde tutarsız enternasyonalistler de vardı. (Bunların yanılgılarının eleştirisi için Lenin'in: "Junius'un Broşürü Konusunda" ve "Ulusların Kendi Yazgılarını Belirleme Hakkı Konusundaki Bir Tartışmanın Bilançosu" makalelerine bakınız. uvres, c. 22, s. 328-343 ve s. 344-388).
[31] K. Marx'ın: Fransa'da İç Savaş, 1871 yapıtına Engels'in yazdığı "Giriş"ten aktarıyor Lenin. Bkz. "Paris Komünü Üzerine", aynı.
[32] Bkz. Marx, Fransa'da İç Savaş, 1871, "Paris Komünü Üzerine" içinde, aynı.
[33] "Spartaküs" Birliği birinci dünya savaşı sırasında, 1 ocak 1916'da kuruldu. Savaşın başında, Alman sol sosyal-demokratları, Karl Liebknecht, Rosa Luxemburg, Franz Mehring, Klara Zetkin ve başkaları tarafından yönetilen "Enternasyonal" grubunu kurarlar. Bu grup "Spartaküs" adını da alır. Spartakistler, emperyalist savaşa karşı yığınlar arasında devrimci propaganda yapar, Alman emperyalizminin fetih siyasasını ve sosyal-demokrasi önderlerinin ihanetini sergilerler. Bununla birlikte, Spartakistler, Alman sollar, en önemli teorik sorunlarda yarı-menşevik yanılgılardan da kurtulma başarısını gösteremezler. Alman sollarının yanılgıları, Lenin tarafından, başkaları arasında, "Junius'in Broşürü Konusunda" (uvres, c. 22, s. 328-343), "Marksizmin Bir Karikatürü ve 'Emperyalist Ekonomizm" (uvres, c. 23, s. 27-83) yapıtlarında eleştirilmiştir. Nisan 1917'de, Spartakistler, örgütlenme konusunda özerk kalmakla birlikte, merkezci bir parti olan A1manya Bağımsız Sosyal-Demokrat Partisine katıldılar. Almanya'daki 1918 Kasım Devriminden sonra, "bağımsızlar"dan ayrıldılar ve, aynı yılın aralığında da, Alman Komünist Partisini kurdular.
[34] Bkz. K. Marx, Burjuvazi ve Karşı-devrim, makale 2, Marx-Engels, Seçme Yapıtlar içinde, Sol yayınları.
[35] Alman elçisi Mirbach'ın "Sol" Devrimci-Sosyalistler tarafından provakatif bir biçimde öldürülmesi ve "Sol" Devrimci-Sosyalistlerin 6-7 temmuz 1918 ayaklanmasından sonra, iki yeni parti, "Halkçı-Komünistler" partisi ile "Devrimci-Komünistler" partisi "Sol" Devrimci-Sosyalist Partiden ayrıldı. "Halkçı-Komünistler", "Sol" Devrimci-Sosyalistlerin anti-sovyetik faaliyetini yerdiler ve, 1918 eylülünde toplanan bir konferansta, bir parti kurdular. Kasım 1918'de yapılan kongrelerinde, bu partinin dağılmasını kararlaştırdılar ve Bolşevik Komünist Parti ile birleştiler.
Üyesi çok olmayan "Devrimci-Komünistler" partisi 1920'ye değin yaşadı. Ekim 1920'de, Rusya Komünist (Bolşevik) Parti Merkez Komitesi, örgütlerine eski "Devrimci-Komünistleri" kendi saflarına alma iznini verdi.
[36] Heinrich Weber - Otto Bauer.
[37] Karl Marx'ın L. Kugelmann'a 12 nisan 1871 günlü mektubuna bakınız. Marx, Engels, Lenin, "Paris Komünü Üzerine" içinde, aynı.
[38] Lenin kulakların 1918 yılındaki, İngiliz-Fransız emperyalistleri tarafından sağlanan paraları ve onların kışkırtmasıyla Beyaz Muhafızlar ve Devrimci-Sosyalistler tarafından düzenlenen bir dizi karşı-devrimci kulak ayaklanmasına anıştırmada bulunuyor.
[39] Blankizm - Fransız sosyalist hareketinde ortaya çıkan, Louis-August Blanqui (1805-1881) tarafından yönetilen eğilim. Blanqui'yi seçkin bir devrimci ve bir sosyalizm yandaşı olarak gören marksizm-leninizm klasikleri, sekterizmi ve komplocu yöntemleri nedeniyle aynı zamanda onu eleştirirler de. Blankizm sınıf savaşımını yadsıyor ve insanlığın ücretli kölelikten, proletaryanın sınıf savaşımı aracıyla değil, ama küçük bir aydın azınlığın komplosu ile kurtulmasını bekliyordu.
[40] Lenin, Devrimci-Sosyalistlerin, "Tarımsal ilişkilerin düzenlenmesi", "Kiralama fonları", vb. üzerine, ekim 1917'de Devrimci-Sosyalist basında kısmen yayınlanmış olan yasa tasarısına anıştırmada bulunuyor. "S. Maslov'un tasarısı, diye yazıyordu Lenin, toprak sahipleriyle bir uzlaşmayı, onları kurtarmayı amaçlayan feodal bir tasarıdır" (V. Lenin'in, "Devrimci-Sosyalist Parti Köylüleri Bir Kez Daha Aldatıyor" başlıklı makalesine bakınız, uvres, c. 26, s. 233-239).
Şubat burjuva demokratik devrimi sırasında, geçici hükümet, köylü ayaklanmalarına ve toprak sahiplerinin topraklarının alınmasına karşılık olarak, tarım komiteleri üyelerini tutuklatıyordu.
[41] Bkz. K. Marx, Artı-Değer Teorileri, c. II, birinci bölüm.