Şarbon Saldırısı ve Amerikan
Dezenformasyonu
Geçtiğimiz
günlerde haber ajansları, Eylül-Kasım 2001’de ABD’nde gerçekleşen ve 5 kişinin
ölümüne ve 17 kişinin rahatsızlanmasına yol açan şarbon (=antraks)
saldırılarından sorumlu olduğu ileri sürülen mikrobiyolog Bruce E. Ivins’in 31
Temmuz gecesi intihar ettiğini yazdılar. Son 18 yıldır, ABD hükümetinin Fort
Detrick, Maryland’daki biyolojik silahlar araştırma laboratuarı adı verilen
biyoterör üssünde çalışan Ivins, ABD’nin en öndegelen şarbon uzmanları arasında
sayılıyor ve ABD Kara Kuvvetleri Bulaşıcı Hastalıklar Araştırma Enstitüsü’nün
araştırma ekibinde yer alıyordu.
Yeri gelmişken burada, yaklaşık yedi yıl önce bir başka öndegelen
şarbon uzmanı olan Dr. Don C. Wiley’nin 15 Kasım 2001’de, yani şarbon
saldırılarının hala sürmekte olduğu koşullarda kuşkulu bir biçimde yaşamını
yitirdiğini belirteyim. ABD kaynakları, olası bir provokasyonu açığa vurabilecek
bilgi ve deneyime sahip olan Dr. Wiley’nin, kendi boyundan uzun korkuluklara
sahip bir köprüden düşerek öldüğünü, yerel polisin cinayetten kuşkulandığını,
ancak olaya müdahale eden FBI (=Federal Soruşturma Bürosu) ve diğe bazı federal
devlet kurumlarının bu olasılığı reddederek, intihar sonucuna vardığını ve bu
dosyayı kapattığını belirtiyorlar.
Anımsanacağı üzere, Dünya Ticaret Merkezi’ni ve Pentagon’u hedef alan malum 11
Eylül 2001 saldırılarından bir hafta sonra, aralarında –her ikisi de Demokrat
Parti’den olan- o zamanki Senato Çoğunluk Lideri Tom Daschle’in, Senato Adalet
Komitesi’nin başkanı Senatör Pat Leahy’nin ve öndegelen gazetecilerden NBC
News’ın haber sunucusu Tom Brokaw’un da bulunduğu bazı kişilerin adreslerine
içinde şarbon mikrobu bulunan mektuplar gönderilmesine başlanmıştı. ABD’nde
başlayan şarbon paniği 18 Eylül’den Kasım ayı başlarına kadar sürdü ve belli
sürelerle Kongre’nin ve Yüksek Mahkeme’nin kapanmasına neden oldu. O sıralar,
ABD egemen sınıflarının bir bölümü ve bu arada adıgeçen iki Demokrat Partili
senatör, Bush kliğinin çıkarmaya çalıştığı ve Patriot Act I olarak bilinen
yasaya şu ya da bu düzeyde muhalefet ediyorlardı. Bilindiği gibi bu yasa
demokratik hak ve özgürlükleri önemli ölçüde kısmakta, yargının ve yasamanın
yetkilerini daraltmakta ve Başkanın yetkilerini genişletmekteydi.
Brokaw’a ve Leahy’ye gönderilen ve yetersiz bir İngilizceyle kaleme alındığı
için yabancılar tarafından hazırlandığı izlenimi veren mektuplarda “Death to
America, Death to Israel, Allah is Great” (=Amerika’ya Ölüm, İsrail’e Ölüm,
Allah Büyüktür) yazılıydı. Amerikan neo-faşistleri, tıpkı 11 Eylül saldırıları
gibi şarbon saldırılarını da İslami teröristlerin ve/ya da El Kaide’nin ABD’ne
karşı açtığı cihadın birer parçası olarak pazarladılar ve tekelci medyanın bu
konu üzerinde kesintisiz ve kulakları sağır eden bir yaygara kampanyası
başlatmasını sağladılar. Bush kliği bir yandan bu korku ve dehşet ortamında,
taslağı 2 Ekim’de Kongre’ye sunulan ve ABD Anayasasına aykırı maddeler içerdiği
bilinen Patriot Act I’i çıkarılmasını sağladı ve böylelikle 7 Ekim 2001’de
Afganistan’a yapacakları saldırının psikolojik altyapısını hazırladı. Ama
Washington ve Pentagon’daki emperyalist savaş kışkırtıcıları, bir yandan da
şarbon saldırısını, Irak’taki Saddam Hüseyin rejiminin –artık olmadığı
kesinlikle kanıtlanmış bulunan- kimyasal silah çalışmalarına bağlamaya ve
böylelikle Mart 2003’de girişecekleri Irak saldırısının zeminini hazırlamaya
giriştiler. (1) Örneğin, ABD Başkanı G. W. Bush, 29 Ocak 2002’de yaptığı
“Birliğin Durumu” konuşmasında, ülkesinin dünyanın en büyük nükleer, biyolojik,
kimyasal ve konvansiyonel silah stoğuna sahip olduğunu ve bu silahlarını
geçmişte acımasızca ve pervasızca kullanmış olmakla kalmayıp, bugün de
kullanmaya hazır olduğunu kendi ağzıyla bir çok kez itiraf ettiğini gözardı
ederek şöyle diyordu:
“Irak Amerika’ya karşı düşmanlığını sergilemeye ve terörü desteklemeye devam
ediyor. Irak rejimi on yılı aşkın bir süredir gizlice şarbon, sinir gazı ve
nükleer silahlar geliştirmeyi planlamaktadır.” (2)
Uygulanan yüksek güvenlik önlemleri nedeniyle erişilmesi son derece zor olan
biyolojik silah kalitesine sahip şarbon mikroplarının muhafaza edildiği Amerikan
biyolojik –ve kimyasal- silah laboratuarlarına ancak sınırlı sayıda ABD
yetkilisinin girebildiği ve bu kalitede şarbon mikrobunun amatör kişiler ve bu
arada sözümona “İslami teröristler” tarafından hazırlanamayacağı üç aşağı beş
yukarı biliniyordu. Bu nedenle, sözkonusu saldırının ABD devletinden
kaynaklandığı gerek uzmanlar ve gerekse ilerici çevrelerde epey önceden beri
zaten genel kabul gören bir görüştü. Örneğin, daha Ağustos 2002’de BBC’de
yayınlanan bir programda Prof. Don Foster şunları söylüyordu:
“Amerika'yı paniğe sürükleyen, beş kişinin canını alan şarbonlu mektuplar, CIA
ile işbirliği yaptığı bilinen iki uzmandan birinin elinden çıkma...” Ama ABD,
saldırının hemen ardından suçun kanıtlarını ortadan kaldırmaya başlamıştı bile.
Saldırıyı soruşturmakla görevli olan FBI 10-11 Ekim 2001’de, Fort Detrick’deki
şarbon mikroplarının kaynağı olan Iowa eyaletinin Ames kentindeki devlet
laboratuarında bulunan şarbon stoğunu yoketmişti. Dahası, The Baltimore Sun
gazetesi 9 Aralık 2001’de yayımlanan haberinde,
“Şarbon saldırılarını soruşturmak için yüzlerce elemanını görevlendirmiş olan
FBI, askeri amaçlı şarbon üretiminde deneyime sahip bir kaç Amerikalıyla, yani
Fort Detrick’deki ABD biyolojik savaş programının yaşlı kıdemlileriyle hala
görüşmedi” diyordu. 14 Mart 2002’de ise BBC, ABD’nin biyolojik savaş alanındaki
öndegelen uzmanlarından Dr. Barbara Hatch Rosenberg’in görüşlerine yer
veriyordu. Burada Dr. Rosenberg FBI’nun, ABD yetkililerini zor duruma düşürmemek
için soruşturmayı ağırdan aldığını belirttikten sonra “Acaba FBI bu dosyayı,
elini süremeyeceği kadar sıcak mı buldu?” diye soruyordu. Bu veriler Prof.
Foster’ın dile getirdiği vargıyı daha da pekiştiriyordu. Ama Nazi Almanyası’nın
Propaganda Bakanlığını gölgede bırakan ABD tekelci medyasının ve istihbarat
örgütlerinin dezenformasyon çalışması, ABD ve dünya kamuoyunun burjuva
propaganda bombardımanı altında sersemleştirildiği ve komünist, devrimci ve
demokratik siyasal önderliklerin son derece zayıf olduğu koşullarda bu konunun
üzerinin örtülmesini sağlayabildi.
Gene de FBI’nun gelinen noktada olaydan Dr. Bruce Ivins’in sorumlu olduğunu
kabul etmesi; ABD devletinin yedi yıldır resmen sürdürdüğü, ama her nedense bir
türlü sonuçlandıramadığı bu olaydan İslami teröristlerin ve/ya da El Kaide’nin
ya da Irak rejiminin sorumlu olduğu yolundaki resmi tezinin yanlış ve yanıltıcı
olduğunu açıkça itiraf ettiği anlamına geliyor. Yineleyelim: FBI’nun açıklaması,
şarbon saldırılarının sorumlularının ABD devlet aygıtının içinde ya da çeperinde
bulunan kişilerden kaynaklandığını tartışma götürmez bir biçimde saptamış
bulunuyor. Politikası; yalan, sahtekarlık, provokasyon, terör ve manipülasyon
üzerinde yükselen (3) Amerikan neo-faşistlerinin neden şimdi bu sonuca
vardıkları, olayın ileri sürüldüğü gibi Dr. Bruce Ivins’in bireysel
inisiyatifiyle gerçekleşip gerçekleşmediği ya da Ivins’in bir iç hesaplaşma
sonucu öldürülüp öldürülmediği vb. sorulabilir ve sorulmalıdır da. ABD’nin,
özellikle 11 Eylül’den bu yana Ortadoğu ve Orta Asya halklarına ve bu bölgede
kendine boyun eğmeyen örgütlere ve devletlere karşı yürüttüğü emperyalist Haçlı
Savaşını tırmandırdığı, ABD işçi sınıfı ve halkının siyasal ve ekonomik
haklarına daha büyük ölçüde saldırdığı ve bütün bunları başarabilmek için de
öncelikle “kendi” işçi sınıfı ve halkının korkutması ve hizaya sokması gerektiği
biliniyor. Dolayısıyla, tıpkı 11 Eylül saldırıları gibi şarbon saldırılarının da
Beyaz Saray ve Pentagon’un en üst kademelerinde bulunanlar tarafından
planlandığı tahmin edilebilir. Üst düzeyde de olsa, hükümet ve ordu adına
çalışan bir bilim adamının tek başına ve kendi bireysel inisiyatifiyle –açığa
çıkması halinde çok ağır bir cezayı gerektirecek- böyle bir saldırıyı planlaması
son derece düşük bir olasılıktır. Bilindiği kadarıyla Dr. Ivins’in sözkonusu
şarbon saldırısını tezgahlamasını gerektirecek kişisel bir neden ya da motif
bulunmamakta ve zaten böyle bir sav da ileri sürülmemektedir. O halde bu
saldırının, Amerikan neo-faşistleri tarafından kendi ve saldırgan amaçlarına bir
meşruiyet kılıfı hazırlamak için gerçekleştirildiği, Dr. Ivins’in de geride iz
bırakmamak ve/ ya da onun ilerde konuşup bu provokasyonu ele vermesi olanağını
ortadan kaldırmak için öldürüldüğünü ileri sürebiliriz.
DİPNOTLAR
(1) Irak’ta kimyasal silah ya da şu saçma ismiyle “kitle imha silahı”
bulunmadığını söylerken asla, hem de bugünkü uluslararası burjuva hukuku
çerçevesinde Irak’ın ya da bir başka bağımlı ülkenin bu tür silahları
bulundurmaya hakkının olmadığını ve sadece ABD ve yakın bağlaşıklarının bu tür
silahları bulundurma hakkına sahip olduklarını söylemek istemiyorum. Ne yazık
ki, ABD’nin Irak’a saldırısına karşı çıkan pek çok kişi ve çevre, işgalden sonra
bu ülkede yapılan kapsamlı aramalar sonucunda “kitle imha silahı”na
rastlanmadığına işaret ederek bunun işgalin gayrimeşru olduğunu gösterdiğini
söylemişlerdir. Böyle düşünenler, bilerek ya da bilmeyerek bu tür silahları
bulundurmanın sadece “büyük”, emperyalist devletlerin hakkı olduğunu savunmuş
olmaktadırlar.
Oysa, Irak’ın ya da diğer bağımlı ülkelerin –ister deklare
edilsin, ister edilmesin- bu tür silahlara sahip olması ve/ ya da “kendi”
halkına zulüm etmesi emperyalist müdahale ve işgali asla meşru kılmaz/ kılamaz.
(2) Oysa şimdi bildiğimiz gibi, ABD’nin Irak’a saldırısı 11 Eylül
2001’den çok önce planlanmıştı. Örneğin, Bush kabinesinde Hazine Bakanı olan,
ancak bazı görüş ayrılıkları nedeniyle Ocak 2003’de görevinden alınan Paul
O'Neill, daha sonra yayımladığı anılarında, “Ta başından beri Saddam Hüseyin’in
kötü biri olduğu ve gitmesi gerektiği yolunda bir inanç vardı” diyecekti.
O’Neill’e göre, G. W. Bush’un yeminini ederek görevine başladığı 21 Ocak
2001’den sadece 10 gün sonra –yani 11 Eylül saldırısından sekiz ay önce- yapılan
Ulusal Güvenlik Konseyi toplantısının birinci maddesi Saddam Hüseyin’di.
(3) 11 Eylül saldırılarından kısa bir süre sonra ABD “Savunma” Bakanlığı'na
(Pentagon) bağlı olarak kurulan “Stratejik Etkileme Ofisi”, sayısız örnekleri
bulunan bu politikanın en çarpıcı ürünlerinden sadece biridir. Başına Hava
Tuğgeneral Simon P. Worden’ın getirildiği bu örgütün amacı; “Terörizme Karşı
Savaş” çerçevesinde hedef ülkelere karşı yürütülmekte olan psikolojik savaş
operasyonları için –tahmin edilebileceği gibi yalan, çarpıtma ve demagojiye
dayalı- propaganda malzemesi üretmekti. Her ne kadar, bu örgütün Şubat 2002’de
kapatıldığı ileri sürüldüyse de “Savunma” eski Bakanı ve öndegelen ABD savaş
suçlularından Donald Rumsfeld Kasım 2002’de verdiği bir mülakatta SEO’nin isim
olarak ortadan kalktığını, ama hala var olmaya ve orijinal amaçları
doğrultusunda çalışmaya devam ettiğini söyleyecekti.
Garbis
Altınoğlu, 7-8 Ağustos 2008
|
|